پس از گذشت بیش از یکماه؛ تداوم بازداشت صبا سفیدی شهروند بهائی

 صبا سفیدی، شهروند بهائی ساکن تهران، با گذشت ۳۳ روز از زمان دستگیری، کماکان در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‌برد. خانم سفیدی در تاریخ ۲۱ دی‌ماه پس از حضور در شعبه ۲ بازپرسی دادسرای اوین بازداشت شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۰، صبا سفیدی، شهروند بهائی ساکن تهران، با گذشت بیش از یکماه از زمان بازداشت کماکان در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‌برد.

علیرغم پیگیری های مکرر خانواده خانم سفیدی، تاکنون از دلایل بازداشت، وضعیت و محل نگهداری او اطلاعی به دست نیامده و عدم ارائه پاسخ روشن از سوی مسئولان قضایی شعبه ۲ بازپرسی دادسرای اوین و نهادهای امنیتی، موجب افزایش نگرانی خانواده این شهروند بهائی شده است.

خانم سفیدی که در تاریخ ۲۱ دی‌ماه پس از حضور در شعبه ۲ بازپرسی دادسرای اوین بازداشت شد از زمان بازداشت تنها چند تماس کوتاه با خانواده خود داشته است.

پیشتر اسکایلر تامپسون، مسئول روابط خارجی مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در رابطه با این خبر گفت: «این سازمان به شدت اعمال تبعیض آمیز علیه اقلیت های مذهبی در ایران را محکوم می کند. ما از ایران می‌خواهیم که گام‌های مشخصی بردارد تا اطمینان حاصل شود که ایرانیان بخصوص شهروندان بهائی می‌توانند از آزادی‌های مذهبی، از جمله انجام آزادانه امور مذهبی مورد نظر خود برخوردار شوند.»

شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.

بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار شهروند بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.

نامه فعالان حقوق بشری به وزیر خارجه آلمان برای نجات جان جمشید شارمهد

جمشید شارمهد در دادگاه تهران

اعضای خانواده و ده‌ها تن از خبرنگاران و فعالان حقوق بشری در نامه سرگشاده‌ای به آنالنا بربوک، وزیر خارجه آلمان، از او خواستند که از همه امکانات دیپلماتیک برای اعمال فشار به جمهوری اسلامی و نجات جان جمشید شارمهد، زندانی دوتابعیتی ایرانی‌آلمانی استفاده کند.

در این نامه ضمن ابراز نگرانی نسبت به سلامت این زندانی در ایران آمده است که “خطر اعدام این زندانی سیاسی را تهدید می‌کند و آلمان باید سریعا برای جلوگیری از به دار آویخته شدن او اقدام کند”.

جمشید شارمهد که ۶۶ سال دارد در مرداد ۱۳۹۹ توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در دبی ربوده و به ایران انتقال داده شد. وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در آن زمان با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که مسئول گروه “تندر” را “در عملیاتی پیچیده” بازداشت کرده است.

جمشید شارمهد پیش از مهاجرت به ایالات متحده و سکونت در کالیفرنیا، در آلمان زندگی می‌کرده است. او که در سال ۱۹۹۷ شرکت مهندسی در آلمان تاسیس کرده بود، در سال ۲۰۰۳ به آمریکا رفت و وبسایت  “تندر” و سپس در سال ۲۰۰۷ رادیو تندر را به عنوان رسانه “انجمن پادشاهی ایران” راه‌اندازی کرد. 

جمشید شارمهد با اتهام “اشاعه افساد فی الارض” روبروست که این به معنی مجازات اعدام در جمهوری اسلامی است.

قوه قضائیه جمهوری اسلامی شارمهد را به دست داشتن در حمله به مسجدی در شهر شیراز در جنوب ایران در سال ۲۰۰۸ متهم می‌کند که منجر به کشته شدن ۱۴ نفر شد. خانواده او این اتهامات را رد می‌کنند و پس از برگزاری جلسه اول دادگاه همه اتهامات او را ساختگی و نمایش تبلیغاتی خواندند.

بازداشت چهار شهروند توسط نیروهای امنیتی در پیرانشهر

 روز یکشنبه ۲۴ بهمن ماه، چهار شهروند از اهالی شهرستان پیرانشهر توسط نیروها امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کردپا، روز یکشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۰، چهار شهروند از اهالی شهرستان پیرانشهر توسط نیروها امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.

هویت این شهروندان “رحیم علیزاده” فرزند ملاکریم، “محمد قادرپور” فرزند علی، “رحمان قادری” فرزند کریم و “ناصر بایزیدی” فرزند حمزه عنوان شده است.

تاکنون پیگیری‌های خانواده این چهار شهروند جهت اطلاع از سرنوشت آنان بی‌نتیجه بوده و از دلایل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه آن ها اطلاعی در دسترس نیست.

ادامه اعتراض زندانیان سیاسی و مدنی به وضعیت خود در زندان‌های ایران

اعتراض زندانیان سیاسی و مدنی به وضعیت خود در زندان‌ها و بی‌توجهی مسئولان به اصل تفکیک زندانیان همچنان ادامه دارد. به تازگی شماری از زندانیان سیاسی زن در پیام‌هایی جداگانه عنوان کرده‌اند که حق تنفس سالم و آشامیدن آب معمولی ندارند و در مواردی نیز از سوی تعدادی از زندانیان جرائم عمومی تهدید به قتل شده‌اند.

وضعیت زندانیان سیاسی و مدنی در زندان‌های جمهوری اسلامی و اجرا نشدن اصل تفکیک زندانیان یکی از مطالبات اصلی زندانیان بوده که همواره با بی‌توجهی مسئولان زندان مواجه شده است. بسیاری از زندانیان سیاسی و مدنی معتقدند که انتقال آنان به بخش زندانیان خطرناک با هدف تنبیه و افزایش فشار بر آنها صورت می‌گیرد و حتی در مواردی حق تنفس سالم و آشامیدن آب معمولی و مواردی از این قبیل از آنان سلب می‌شود.

تقی رحمانی، فعال سیاسی و همسر نرگس محمدی فعال حقوق بشر زندانی، در توییتی به نقل از همسرش نوشته در زندان قرچک ورامین، نیاز روزانه هر انسان یعنی حق تنفس سالم و آشامیدن آب معمولی از آنان سلب شده است.

 

شکیلا منفرد، زندانی سیاسی در زندان قرچک، در یک فایل صوتی که به صدای آمریکا رسیده گفته است که تهدید به قتل شده و در زندان امنیت جانی ندارد.

درخواست گوهر عشقی از زندانیان سیاسی برای پایان دادن به اعتصاب غذا

مادر ستار بهشتی از مردم ایران خواست که از زندانیان سیاسی و خواسته‌های آنان حمایت کنند

ایندیپندنت فارسی 

گوهر عشقی، مادر ستار بهشتی که به جرم وبلاگ‌نویسی در زندان جمهوری اسلامی کشته شد، در پیامی ویدیویی از زندانیان سیاسی که بیش از یک ماه است دست به اعتصاب غذا زده‌اند، خواست که برای حفظ جان و سلامتی خود، به اعتصاب غذایشان پایان دهند.

او در پیام ویدیویی خود خطاب به دادخواهان دربند گفت: «فرزندان عزیزم، شب و روز برای سلامتی شما دعا کردم، اما از شما می‌خواهم که اعتصاب غذای خود را بشکنید. آزادی‌خواهان! جمهوری اسلامی می‌خواهد که شما نابود شوید. نگذارید که ما در مقابل جمهوری اسلامی شکسته شویم.»

گوهر عشقی افزود: «من از همه مردم می‌خواهم که از همه زندانیان سیاسی حمایت کنند. جمهوری اسلامی خونخوار است، من از مردم می‌خواهم که دست یاری به زندانیان سیاسی بدهند تا به خواسته‌هایشان برسند.»

پیشتر نیز بیش از هزار تن از کنشگران مدنی و سیاسی در نامه‌ای، خطاب به زندانیان سیاسی که در اعتصاب غذا به سر می‌برند، نوشته بودند: «پس از قتل ناجوانمردانه بکتاش آبتین، این شما دادخواهان دربند بودید که صدای اعتراض را بلند کردید و بار دیگر، خردی و ذلت زندان و آمران امنیتی را به همه ما نشان دادید. صدای شما شنیده شد و وجدان‌های آگاه را به درد آورد. اکنون که موجی از حمایت و همراهی با شما هم در زندان، هم در جامعه و هم در خارج از کشور راه افتاده، ما فروتنانه، ضمن تشکر و ستایش از استقامت شما، درخواست می‌کنیم که به اعتصاب غذای خود پایان دهید.»

شکیلا منفرد در زندان قرچک، و حمید حاج جعفرکاشانی، سینا بهشتی، محمد ابوالحسنی و سعید تمجیدی در زندان تهران بزرگ، علی موسوی نژاد فرکوش و آرشام رضایی در حال حاضر در اعتصاب غذا به سر می‌برند و حال آنها نامساعد گزارش شده است.

همزمان، گزارش‌هایی مبنی بر اعمال فشارهای بیشتر و از جمله قطع ارتباط تلفنی زندانیانی که در اعتصاب غذا به سر می‌برند، منتشر شده است.

در نامه کنشگران به زندانیان سیاسی همچنین بر ضرورت تداوم اعتراضات، تحصن‌ها و اعتصاب‌ها تاکید و گفته شده بود: « «سلامت و جان شریف شما، اولویت هر اقدام و مبارزه‌ای است. به احترامتان از جا برمی‌خیزیم و همزمان، از هموطنان آگاه و دردمند می‌خواهیم که با برقراری زنجیره‌ای از اعتصاب غذا و تحصن در هر کجا که امکان نمایش آن را داشته باشند، به تداوم این موج، تا رسیدن به خواسته‌های به‌حق زندانیان سیاسی ادامه دهند.»

امضاکنندگان این نامه، از دیگر شهروندان ایرانی خواسته‌اند که با امضای این نامه حمایت خود را از زندانیان سیاسی و خواسته‌های آنان به نمایش بگذارند.

پیش از این نیز، شماری از شهروندان ایرانی در اعتراض به قتل بکتاش آبتین و در حمایت از زندانیانی که به همین دلیل دست به اعتصاب غذا زده بودند، در شهر وین و در مقابل هتل محل مذاکرات هسته‌ای دست به تحصن و اعتصاب غذا زده بودند.